Annemiek

Vandaag was de derde dag van deze chemokuur, nog twee te gaan. Ik voel me nog steeds goed, alleen de eetlust neemt elke dag meer af. Gisteravond heb ik me er nog net toe kunnen zetten om mijn avondmaaltijd op te eten. Vanavond ben ik steeds bang voor het moment dat mijn kamerdeur open zal gaan en mijn avondeten wordt binnengebracht. Bij het zien van het bord met deksel draait mijn maag zich al om. We zullen zien.

Het saaie weekend, waar ik eerder steeds over klaagde, is sinds vanmiddag een stuk gezelliger geworden. Ik heb van Shirley en Kyara namelijk een huisdier gekregen!
Ik mag haar van de verpleging op mijn kamer houden, zolang ik de kattenbak mag niet zelf verschoon. Dus daar zoek ik nog vrijwilligers voor. Ook een naam heb ik nog niet voor het beestje, dus hierbij het verzoek aan iedereen om mee te denken over een passende naam voor mijn helium kat!

Katja heeft een donor!!! Wat een prachtig nieuws om het weekend mee in te gaan, ik ben zó blij en dankbaar ❤
Ze stuurt me nét het bericht vanaf huis, waar ze nog lekker is, bij haar gezin.
Iedereen heel erg bedankt voor het duimen en kaarsjes branden, het delen van haar oproep via Facebook en het inschrijven bij www.matchis.nl
#alleskomtgoed

Vanmorgen werd ik wakker met de ochtendzon boven de skyline van Delft. Na de yoga, het ontbijt en de douche kreeg ik om 10 uur de eerste chemo gift aangehangen, een mooi blauw kleurtje dit keer, waar ook mijn urine en tranen blauw van kunnen kleuren (cool!). Een half uur later kreeg ik de tweede, die was gewoon doorzichtig. Dat was het voor vandaag, de komende 4 dagen krijg ik steeds dezelfde doseringen als vandaag.

Er wordt weinig verwacht van de bijwerkingen, de eerste dagen, dus ik vermaak me prima met tv kijken, haken, puzzelen, lezen en bezoek. En met het verplegend personeel van het werk houden.

De eerste kaarten zijn alweer binnen en kleuren mijn kamer meteen een stuk vrolijker!
Afgelopen zaterdag ben ik thuis begonnen met haken aan een deken voor Stijn. Ik heb mezelf uitgedaagd om deze vóór mijn ontslag over een week of 5 klaar te hebben. Dus ik ga maar weer eens aan het werk!

Vanmorgen ben ik met volle tassen en een knoop in mijn maag weer vertrokken naar het Haga ziekenhuis. Het afscheid van alles en iedereen thuis was dit keer zoveel lastiger dan in augustus, toen ik geen tijd had om me te realiseren wat er allemaal gebeurde.
De knoop in mijn maag was er vooral omdat vandaag ook de dag van de uitslag was, van de laatste beenmergpunctie. Het hele behandelplan hangt hier vanaf.

Bij aankomst op de afdeling hematologie voelde alles meteen weer vertrouwd. Mijn nieuwe tijdelijke thuis is kamer 27, naast de huiskamer, met uitzicht op Delft en de ochtendzon op mijn snoet.
Én kale muren, dus kom maar weer door met de post! ?

Nog even een pannenkoek gegeten voordat we Brabant weer achter ons lieten.
Helaas werd Floor ziek, nog vóór ze ook maar een hap genomen had. En ook Cato, die toch al niet fit was, voelt weer koortsig.
Nu dus maar gauw onderweg naar Delft en lekker naar bed.

Weer of geen weer, dat laatste dagje vrijheid vieren we in de Efteling!
Morgenochtend mag ik me weer melden op afdeling 15B van het Haga, maar nu nog even genieten met de grote G ❤

Vandaag had ik een kleine onderbreking van mijn herfstreces. Vanochtend om 9.30 uur had ik in het Haga Leyweg een afspraak voor een beenmergpunctie. Echt mijn hobby wordt het nooit, maar het viel wel een soort van mee. 

De uitslag van de punctie is woensdag bekend. Een heel spannend moment, want ik hoop dan te horen dat de chemokuren ervoor hebben gezorgd dat de leukemie weg is uit het beenmerg.

Om 13.00 uur had ik een afspraak bij de kaakchirurg, ook in het Haga, maar dan locatie Sportlaan.
Normaal doen ze altijd een preventieve screening bij de kaakchirurg voordat je aan de chemo begint, om te kijken of er gebitsproblemen zijn die risico’s kunnen geven tijdens de kuur. Maar omdat er bij mij in augustus geen tijd was om te wachten met de chemokuur, is die risicoanalyse nooit gedaan. Omdat mijn bloedwaarden voor het eerst sinds die tijd weer redelijk hoog zijn, deden ze dat nu.
Mijn gebit zag er goed uit, dus er hoefden gelukkig geen tanden of kiezen getrokken te worden.

Dankjewel Agathe, voor het taxiën vandaag, voor de morele steun en voor het lachen. Ik was blij dat ik in je hand mocht knijpen bij de punctie en dat je bereid was mijn gebitscontrole te doen, tijdens de afwezigheid van de kaakchirurg! ?

Morgen is waarschijnlijk mijn laatste dagje thuis, voordat het chemocircus weer gaat beginnen…

Wat een leuke middag bij De Zeetoren in Hoek van Holland! We zijn ontsnapt uit escape room ‘De Bomkoffer’. Echt een aanrader om eens te doen! We hebben genoten, dankjewel voor dit geweldige cadeau, Alain!
En daarna hebben we nog even uitgewaaid en koffie met iets lekkers genomen op het strand.