Dag 180
Gisterochtend kwam mijn allerliefste grote broer mij ophalen om naar Leiden te vertrekken. Om half 10 moest hij zich melden op de afdeling hemaferese, voor het oogsten van de leukocyten (witte bloedcellen) en ik ging mee om hem gezelschap te houden.
Deze keer ging er voor hem gelukkig geen heel traject aan vooraf, zoals voor het oogsten van de stamcellen het geval was, in januari. Nu heeft hij alleen een medische keuring gehad. Nadat in beide armen een infuus was aangesloten kon het oogsten beginnen. In ruim 5 uur tijd is zijn complete bloedvoorraad, vanuit zijn ene arm, bijna 3 keer door het ferese apparaat heen gestuurd. Een centrifuge haalde de leukocyten eruit en de rest van het bloed werd weer teruggevoerd in zijn andere arm. Dat leverde uiteindelijk een zakje bloed op met een inhoud van ongeveer 100 ml. Van die inhoud werden voor mij 3 porties T-cellen geprepareerd. Eén voor vandaag en twee werden er ingevroren voor een later moment.
Vandaag om 13.00 uur mochten Dennis en ik ons melden voor de DLI (donor leukocyten infusie). Gerard kwam ook nog even gezellig langs, omdat het toch wel weer een bijzonder moment was.
Nadat ik was aangesloten op het infuus en alle checks uitgevoerd waren, werd de spuit met mijn eerste portie T-cellen gebracht. Deze uiteindelijke portie bevatte 2ml T-cellen, aangelengd met zoutwater tot 40ml. Dat moest in een halfuur door het infuus naar binnen lopen. Daarna kreeg ik nog een uurtje zoutwater toegediend via het infuus, terwijl er met regelmaat controles werden uitgevoerd.
Toen ik om een uur of drie geen rare reacties vertoonde mochten we weer naar huis.
Nu is het afwachten of ik er iets van ga merken. Het duurt meestal een paar weken voordat er iets gebeurt. Het doel van deze behandeling is om mijn afweer te verbeteren en vooral om het laatste beetje van mijn eigen bloedcellen mijn lijf uit te werken. Dat wordt over een paar maanden gecheckt d.m.v. een beenmergpunctie.
Het neveneffect kan zijn dat ik vervelende afstotingsreacties krijg (Graft vs. Host ziekte), die zich op allerlei manieren kunnen uiten. Daar is niets over te voorspellen, ik merk het wel. Het is zoals het is.
Ik ben mijn grote broer, mijn lieve held, weer heel erg dankbaar. Hij vindt het allemaal maar vanzelfsprekend om dit te doen voor zijn zusje, maar hij redt er maar wel mooi mijn leven mee! En daarmee ons hele gezin.
Ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe ontzettend dankbaar ik hem daarvoor ben ❤
13 liter bloed in vijfenhalf uur door het apparaat, om uiteindelijk 3 porties van 2ml T-cellen te krijgen! 
Vandaag mocht ik de donorcellen weer in ontvangst nemen! 
Doe je best, T-cellen! 
Shotje met T-cellen