Zondag 13 januari 2019

Dag 3

Even een korte update na mijn laatste, enthousiaste bericht van vrijdagochtend.
Ik zag alles wel heel zonnig in op dat moment, het duurde maar een uurtje. Ik was de rest van de dag vooral heel erg moe, het soort moe waar je gewoon beroerd van bent. Mijn bloeddruk is heel laag, dus ik ben slap en wiebelig. Ook heb ik diaree en moest ik vaak overgeven en werd het steeds meer een gevecht om iets te eten of drinken en om mijn medicijnen in te nemen.

Vrijdagmiddag had ik even een wakker/beter moment toen ik bezoek had van Agathe. Op dat moment kwamen er ook 2 dames van de opleiding Kunstzinnige therapie langs, om te vragen of ik mee wilde doen met iets creatiefs. Agathe en ik hebben onder hun professionele begeleiding lekker met verf zitten klooien. Dat was even gezellig en een leuke afleiding. De rest van de dag lag ik weer voor pampus. ’s Avonds kwam Dennis nog even met Cato, maar ook toen deed ik weinig meer dan mijn ogen open proberen te houden.

Op zaterdag was het een beetje hetzelfde. Ik heb vrijwel de hele dag in bed gelegen. Veel misselijk, spugen, diaree, slap, moe en ellendig. Alles is me teveel, zelfs een berichtje sturen naar huis via Whatsapp lukt me vaak niet. Douchen is een marathon. 
Mijn schoonouders kwamen ’s middags even langs en Stijn en Floor vroeg in de avond nog even

De afgelopen twee nachten heb ik wel redelijk goed geslapen, mede dankzij het feit dat ik niet aan het infuus lig. Maar vandaag gaat het infuus er weer aan, voor extra vocht en kalium.
Ik kan er op het moment niet veel positievers van maken, het hoort bij het proces en zal nog wel even duren. Ik weet dat er weer beter tijden aankomen, maar op het moment voelt mijn leven als overleven. Ik ben niet somber of pessimistisch, maar voel me gewoon ziek, ellendig en best een beetje zielig.