Dag 1
Vanaf vandaag gaan we weer optellen! Ik heb zo’n 12 uur geslapen vannacht. En daar ben ik goed van opgeknapt.
De transplantatie gisteren was een heel bijzonder moment. De handeling zelf stelt eigenlijk niks voor, er loopt ‘gewoon’ een zakje bloed via het infuus, maar het is het moment waar alle voorbereidende behandelingen van de afgelopen maanden voor bedoeld zijn geweest. En het is zo bijzonder om te bedenken hoe dit allemaal mogelijk is. Dat mijn volledige bloedproductie is gestopt en dat nu de stamcellen van mijn broer nieuwe bloedcellen moeten gaan aanmaken en dat mijn volledige bloed straks uit donorcellen bestaat. En ik de bloedgroep van mijn broer heb.
We hebben de transplantatie met ons gezin en mijn broer beleefd en de transplantatieverpleegkundige bleef er de hele tijd bij. Terwijl de cellen binnen liepen hadden we liedjes aanstaan, zoals Leef! van André Hazes en Alles komt goed van Ernst en Bobbie.
Ik had van tevoren medicijnen gekregen tegen allergische reacties op een middel dat was toegevoegd aan het zakje stamcellen. Daar werd ik slaperig van, dus ik lag een beetje te suffen tijdens de transplantatie. Meteen na het inlopen kreeg ik koude rillingen en heb ik denk ik wel drie kwartier liggen trillen als een rietje, totdat ik een medicijn kreeg dat dat weer stopte. Ook bleef ik een tijdlang steeds spugen, maar om een uur 5 ’s middags was alles wel een beetje over en was ik alleen nog maar heel erg moe.
Ik heb een klein beetje van het avondeten gegeten, de familie ging naar huis en om een uur of 20.00 uur ben ik gaan slapen.
Toen ik vanmorgen om 8.00 uur wakker werd voelde ik me letterlijk en figuurlijk als herboren. Uitgerust en opgewekt begin ik aan deze nieuwe dag, van mijn nieuwe leven❤
