Mensen vragen me de laatste tijd weleens of ik denk dat ik ‘na de leukemie’ anders naar het leven zal kijken. Meer bewust van al het geluk dat we hebben, gelukkig zijn met gewone, vanzelfsprekende dingen, meer genieten van de kleine dingen in het leven, meer relativeren, dankbaar zijn, dat soort dingen.
Ik denk het niet. Dat was precies hoe ik al jaren in het leven stond. Daar had ik heus geen leukemie voor nodig.