Vandaag was de derde dag van deze chemokuur, nog twee te gaan. Ik voel me nog steeds goed, alleen de eetlust neemt elke dag meer af. Gisteravond heb ik me er nog net toe kunnen zetten om mijn avondmaaltijd op te eten. Vanavond ben ik steeds bang voor het moment dat mijn kamerdeur open zal gaan en mijn avondeten wordt binnengebracht. Bij het zien van het bord met deksel draait mijn maag zich al om. We zullen zien.
Het saaie weekend, waar ik eerder steeds over klaagde, is sinds vanmiddag een stuk gezelliger geworden. Ik heb van Shirley en Kyara namelijk een huisdier gekregen!
Ik mag haar van de verpleging op mijn kamer houden, zolang ik de kattenbak mag niet zelf verschoon. Dus daar zoek ik nog vrijwilligers voor. Ook een naam heb ik nog niet voor het beestje, dus hierbij het verzoek aan iedereen om mee te denken over een passende naam voor mijn helium kat!
Hoi Annemiek, iemand wees mij op jouw blog. We zitten in het zelfde schuitje op dit moment, ik kreeg dezelfde diagnose op 20-09-2018 en zit dus midden hetzelfde gevecht als jij. Ben nog niet helemaal door jouw blog heen maar herken heel veel. Het begint al met de zin op 03-11 dat de gedachte dat ze zo binnen kunnen lopen met jouw dienblad met eten de maag doet omdraaien, herkenbaar! Wil je veel succes wensen in jouw gevecht, we gaan voor genezing!????
Hoi Chris,
Jij ook heel veel succes en sterkte. Waar lig je in het ziekenhuis? Lukt het je een beetje om mentaal overeind te blijven?