Alles gaat nog steeds prima. Ik voel me goed, maar merk wel dat mijn bloedwaarden aan het zakken zijn en daarmee ook mijn energie en kracht. Het voelt een beetje alsof ik een ballonnetje ben dat langzaam leegloopt. Vandaag heb ik weer een zakje bloed gekregen, dus dan komt er weer wat lucht in het ballonnetje.
Voor de transfusie moest ik even aan een infuuspaal en bij gebrek aan normale palen kreeg ik een voor bejaarden en debielen, die enorm uitnodigt tot stunten. Ik wilde heel graag uitproberen of ik met één voet op de stang en de andere dan hard kon afzetten en zo kon infuuspaalsurfen over de gang. Maar de verpleegkundigen vonden het een slecht plan.
Één van de zusters heeft ter compensatie aangeboden om het straks zelf uit te proberen als ik weer losgekoppeld ben, zodat ik tóch kan zien of het werkt, zonder het risico dat ik plat op mijn bakkes ga. Het zijn toch zulke bevlogen professionals hier! Alles om het de patiënt naar de zin te maken ?