Dag 87
Vandaag voelde ik me voor het eerst écht wat beter!
Ik zeg het al twee weken; dat er echt wel een beetje verbetering in zit, dat ik me nog wel doodmoe voel en haast niks eet, maar niet meer hondsberoerd ben.
Ik voelde me niet elke dag een beetje beter, maar als ik terug keek ging het wel per week een beetje vooruit. Ik merk het ook omdat ik mezelf weer grapjes hoor maken, dat lukte ook even niet zo goed meer.
Afgelopen donderdag bij de controle in Leiden was alles weer in orde. De bloedwaarden stijgen nog steeds niet erg, maar ze dalen ook niet, terwijl dat wel de verwachting was door twee virussen die ik momenteel in mijn bloed heb (zonder daar verder echt ziek van te zijn gelukkig). Die virussen zijn inmiddels allebei weer aan het afnemen.
Het is zoals Theo altijd zegt: “Het gaat goed met je, maar dat is niet hetzelfde als je goed voelen. Want het is heel zwaar waar je doorheen moet”.
Aankomende vrijdag krijg ik de eerste beenmergpunctie na de stamceltransplantatie en de week erna de uitslag. Een heel belangrijk en spannend moment!
Afgelopen vrijdag heb ik voor het eerst weer een broodje gegeten, het ging nog niet van harte, maar ik kreeg voor het eerst in 5 weken iets anders dan brintapap of soep weg. Ook zaterdag en vandaag heb ik naast de pap en soep weer een broodje gegeten. En vanavond zelfs een beetje warm eten. Na 10 kilo afvallen is het ook wel even genoeg. Er blijft niets van mijn spieren over zo.
Ik weet niet of het door het eten kwam of door het mooie weer, maar ik had voor het eerst het gevoel dat ik iets meer energie had vandaag. Ik heb op bed een was opgevouwen, ben vóór 14.00 uur uit bed gekomen (wat uitzonderlijk is), heb geholpen met de vaatwasser leegmaken en een beetje opruimen én ik heb zo’n 800 meter gewandeld, voordat ik ben neergeploft in de rolstoel. Ik genoot van buiten zijn en ik was voor het eerst niet total loss na een halfuurtje buiten. En omdat het zulk mooi weer was hoefde ik geen muts op en konden mijn nieuwe haren wapperen in de wind!
Kortom: vandaag was een mooie dag! Ik hoop natuurlijk dat er meer zullen volgen, maar ook als het even de enige was voorlopig, ben ik blij en dankbaar voor elke mooie dag!
Én heel blij en dankbaar ben ik ook met mijn liefste lief. Vanaf mijn vroege ontbijt op bed, elke ochtend voordat hij naar zijn werk vertrekt, tot mijn laatste pillen in de avond, hij zorgt zó ontzettend goed voor me! Hij is vader, moeder, werkster, kok, kostwinner, boodschappenjongen en ziekenverzorger in één en hij doet alles vrolijk zonder mopperen of klagen, alsof het allemaal maar vanzelfsprekend is.
En als hij de deur uit moet nemen mijn lieve kinderen de zorg over. Altijd als zij de deur uitgaan komen ze eerst vragen of ik nog iets nodig heb, of ze nog iets kunnen doen voordat ze weggaan. Zó lief! Ik ben ze zó dankbaar en zou me geen raad weten zonder deze vier kanjers! ❤
Genieten met mijn lief, en de wind in mijn haren! 
