Dag 9
Goedemorgen, de misselijkheid is nu wel echt over. Alleen staat eten me nog steeds tegen en kan ik slecht geurtjes verdragen. Maar ben niet meer de hele dag misselijk.
Gisteren dacht ik: ik zit op dag 8, de slijmvlies problemen zijn al dagen stabiel, het zal nu niet erger meer worden, denk ik.
Ik had al een dag of 5 een soort ‘brok’ gevoel halverwege mijn slokdarm, dat bij eten pijn deed en gewoon een irritant gevoel gaf, maar dat was goed vol te houden.
Maar gisteravond werd dat ineens veel erger. Slikken doet nu echt verschrikkelijk veel pijn en praten lukt niet meer. Ik probeer zo weinig mogelijk te slikken, gelukkig is mijn speekselproductie erg laag. En ik neem af en toe, met veel pijn en moeite, een slokje ijswater. Verder kan ik niks drinken.
Beetje jammer dus.
Ze hebben het vannacht geprobeerd op te lossen met paracetamol via het infuus, dat haalde de scherpste kantjes van de pijn en daardoor heb ik toch nog best goed geslapen. Straks komt er waarschijnlijk iets van morfine bij. Ik hoop dat dat een beetje verlichting geeft en dat ik dan misschien weer iets kan eten of in ieder geval drinken.
Omdat ik nog geen leukocyten (witte bloedcellen) heb, gaat dit ook niet zomaar weer over.
De verwachting is dat, zodra er leukocyten opkomen, mijn lijf de klachten snel zelf zal oplossen. Dus ik hoop dat dat over een paar dagen gaat gebeuren, want dit is geen pretje.
Gelukkig is het wel het enige probleem op dit moment (naast moe, maar dat is niet zo’n probleem), want ik had er niet aan moeten denken hierbij ook de hele dag te moeten braken. Gelukkig komen de problemen een beetje gedoseerd aan bod ?