Ik ben weer een dagje doorgekomen. Beetje gehaakt, gezellig bezoek gehad, nieuwe spreuk geknutseld en met Cato zitten kleuren vanavond.
Van verpleegkundige Herman kreeg ik vanavond bij al mijn pillen ook een drankje, waarbij hij zei: “Alsjeblieft, hier is je borrel.”
Toen ik zei dat ik geen advocaat zonder slagroom lust, liep hij weg en kwam terug met de slagroomspuit. Typisch gevalletje van ‘alles om de patiënten tevreden te stellen’ ?
Mijn cellen laten het nog steeds afweten, daar gebeurt nog weinig. Dus de komende dagen ben ik hier nog wel. Ik hoop maar dat ik de kerst thuis vier….
Morgen volgt er misschien weer een wat uitgebreider blog. Welterusten! ?
